Het gaat goed met mij, dank u, maar soms, heel onverwacht, rinkelt mijn belletje nog steeds. Zoals vanmorgen toen ik aan de slag ging met een nieuwe parket reiniger. Blijkbaar zit er een geur in dat product die mij aan chemo doet denken en ik voelde het al aankomen. Zweterig, licht misselijk en in plaats van die emmer weg te kieperen en een ander product te nemen blijf ik dus koppig verder poetsen terwijl ik mezelf toespreek dat ik niet zo flauw moet zijn.
Fout zo fout om al die signalen te negeren en als straf heb ik het toilet innig mogen omhelzen. Eigen schuld, dikke bult maar het blijft mij verbazen dat na al die tijd sommige geuren mij nog steeds zo beïnvloeden.
Pavlov zou een vette kluif aan mij hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten