vrijdag 31 augustus 2012

Move on!



Met spijt in het hart heb ik mijn lidmaatschap bij die sportclub met het bijna monopolie opgezegd. Ik was daar al een jaar of 16 lid en heb ze zien evolueren van een gezellige vriendenclub waar je al eens aan de toog kon blijven plakken en waar iedereen iedereen kent, naar een firma die enkel geldgewin nastreeft en waar je als klant tot lidkaart gereduceerd werd.
Nu was ik, en ik niet alleen, hun agressieve verkoopspolitiek al lang meer dan beu, maar dat is niet de reden waarom ik daar niet meer sport. Ik was eigenlijk nog maar net terug een beetje op dreef toen ze besloten om de step- en andere lessen die ik volg van het programma te schrappen. Ja, als je het zo stelt heeft die club mij natuurlijk niet veel meer te bieden, behalve hun constante veranderingen die ik niet bepaald verbeteringen vind. En toch heb ik getwijfeld en gepiekerd en een beetje uit nostalgie blijven volhouden maar omdat mijn stepmaatjes, waarvan ik met sommigen al een dikke veertien jaar samen sport, nu noodgedwongen ook andere horizonten gaan opzoeken heb ik de knoop doorgehakt en mijn lidmaatschap stopgezet, wat voor de financiële pijngrens een goede zaak is natuurlijk.
Dus ben ik op zoek naar iets anders want bewegen is belangrijk vind ik en mijn oncologe vindt dat zeker. Ik ben al dikwijls met de dochter gaan lopen in het park, wat wil zeggen dat de dochter loopt en ik er wat achteraan hobbel. Lopen is nu eenmaal nooit echt mijn ding geweest maar het is wel gezellig om samen buiten in beweging te zijn. We hebben ook een stepper gekocht voor thuis, maar fitnessen vind ik niet zo leuk en dit is dus in geval van nood. De dochter heeft al heel wat kilometertjes op die crosstrainer afgelegd, ik stond erbij en keek ernaar. En volgende week ga ik eens proeven van salsa dansen en ik ben benieuwd of dat iets is voor zo’n stijve hark als ik. Het is niet makkelijk om na zoveel jaren iets nieuws te zoeken en ik treur ook een beetje om mijn verloren stepklas maar ben wel benieuwd naar wat er uit de bus gaat komen. Suggesties zijn altijd welkom!

dinsdag 28 augustus 2012

Terug naar school


Het terug naar school gevoel is wel heel erg aanwezig nu de laatste week van de vakantie is aangebroken. En voor mij was het zeker even schrikken want het terug aan het werk gevoel is plots wel heel dichtbij na bijna twee jaar afwezigheid. Ik kreeg even koude voeten, maar we gaan ervoor en vandaag mag ik al eens proeven van het leven zoals het is op de werkvloer want ik word verwacht om allerlei zaken in orde te maken, voor het echte werk kan beginnen.
De zoon is al lang ingeschreven in zijn nieuwe school voor zijn specialisatiejaar en moest alleen nog papieren binnenbrengen en hier in huis is het al een tijdje op de toppen van de tenen lopen wegens een dochter met herexamen, waar wij natuurlijk heel erg voor supporteren.
Ja ja het dagelijkse sleur gevoel komt wel heel dichtbij en zoals altijd kijk ik daar ook een beetje naar uit!

vrijdag 24 augustus 2012

Zwijgen is goud

Mijn drie wekelijkse controle en chemo zit er weer op vandaag en hoewel het een beetje met een valse start was omdat mijn poort geen bloed gaf en de verpleegkundige van dienst twee keer moest prikken is alles verder in orde. Mijn tumormarker blijft braaf zweven en alles is rustig dus de dokter wist verder niet veel te vertellen. Hoe minder, hoe liever, zou ik in dit geval zeggen, dus ik kan weer met een gerust hart genieten van het weekend. 

maandag 6 augustus 2012

Antwerpen zingt, een kort liedje.

Ik ben gisteren met een paar vrienden naar Antwerpen zingt geweest en heb, een beetje overmoedig, de kleine 8 km daarheen en terug ook natuurlijk, gefietst. Om tien uur was mijn liedje uit en moest ik het tochtje terug naar huis nog aanvangen. Vanmorgen tot kwart voor tien in mijn bed gelegen, ik schrok dan ook echt wakker. Blijkbaar heb ik heel wat tijd nodig om van zo'n nachtbrakerij te recuperen... . Maar het was wel plezant!

zaterdag 4 augustus 2012

Duimen helpt!

Bedankt allemaal om aan mij te denken. Duimen helpt dus duidelijk want ik kreeg gisteren een goed rapport. Zowel de echo van de lever, de CT Thorax als de botscan toonden ongeveer hetzelfde beeld als vorig jaar dus dat is goed. We gaan gewoon verder met de behandeling en nu begin ik natuurlijk weer te hopen op een beetje meer. Maar als het zo mag blijven ben ik ook al dik tevreden!