Komt het nu door de cortisonen die je krijgt tijdens de chemo of is het puur toeval, ik weet het niet. In ieder geval ik was vanmorgen om 05.00 klaarwakker en het leek wel of er een sneltrein van gedachten door mijn hoofd raasde zonder dat ik de noodrem kon vinden. Niet dat ik lag te piekeren, ongelukkig of ongerust was. Gewoon zaken die ik moet regelen of dingen die ik wil doen. Zoals de drukke periode van Kerst en nieuwjaar die er weer aankomt, bijvoorbeeld. Hoe gaan we het vieren, wie nodig ik uit en hoe ga ik het regelen met mijn vader, want sinds hij steeds slechter te been is beginnen zulke ondernemingen jammer genoeg soms eerder op een expeditie te lijken waar goed moet worden over nagedacht. Of de brommer van mijn zoon die opnieuw stuk is, wat hem weer een flinke hap uit zijn budget gaat kosten. Maar ook leuke gedachten, zoals, hoe de tegenstellingen in mijn schilderijen uitwerken, stonden vanmorgen op het programma.
Beast had natuurlijk weer onmiddellijk door dat ik wakker was, en kwam luid spinnend zijn ochtendknuffel opeisen. Toen hij toch maar besloot dat het nog nét iets te vroeg was en zich in het warme holletje dat door mijn opgetrokken benen werd gevormd had genesteld probeerde ik ook opnieuw in te slapen, maar dat was zonder die gedachtenstroom gerekend.
Om 07.00 heb ik het dan maar opgegeven en ben ik opgestaan. Maar al bij al was het een goed begin van de dag, want ik was helemaal niet misselijk !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten