zondag 10 juli 2011

Het engeltje en het duiveltje.

Het leven kabbelt stilletjes voort, de behandeling doet dat ook.  Ik voel dat ik sterker word en meer kan doen.  De dag doorkomen zonder middagdut bijvoorbeeld is al een hele verbetering ! Af en toe heb ik nog een stress moment, zoals vorige week donderdag omdat ik een botscan, echo en MRI heb laten nemen.  Dat gevoel is altijd heel dubbel.  Ik ben blij dat ik word opgevolgd, dat mijn arts mij in het oog houdt, maar het brengt ook altijd de nodige spanningen met zich mee, want wat als ik slecht nieuws krijg ?  Dan vechten het duiveltje en het engeltje op mijn schouder om mijn aandacht en alhoewel ik het engeltje dat zegt dat alles oké zal zijn, want je voelt je toch veel beter, best wel wil geloven, krijgt het duiveltje toch soms de bovenhand.  In ieder geval, het engeltje heeft gelijk gekregen en ik ben heel opgelucht.  Een goed rapport na een ellendig lange dag in het ziekenhuis een mens mag al eens een beloning krijgen.  Na de chemo als dessert reed ik om half vier blij en opgelucht naar huis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten