Het begint ondertussen al zo langdradig te worden als een volwassen soap en de spanning is ook niet echt te snijden, maar hier toch nog even een update, want hey, zelfs op zondag zitten ze hier niet stil en dat is een fijn en gerustellend gevoel.
Het slapen was weer een ramp, dus ik krijg nu 's nachts medicatie om de hoest te onderdrukken. Hopelijk helpt dat wat beter, want het is een echte uitputtingsslag aan het worden. Dat komt er natuurlijk van als je overmoedig naar jezelf refereert als 'Doornroosje' na slechts één minder pruttig nachtje. Hoogmoed komt voor de val, of zoiets dergelijks !
De oncologe is vandaag langsgeweest en er is bloed genomen om te kijken of er nergens een ontsteking is maar dat is niet het geval. De verdere analyses worden morgen gedaan, misschien komt daar nog iets uit. En net zoals bij Expeditie Robinson krijg ik hier opdrachten. Vandaag moest ik in een potje tuffen zodat dit ook kan nagekeken worden. Ondanks vakkundige coaching van mijn zoon lukte het mij niet om iets echts fatsoenlijks te produceren. De verpleegkundige was nochthans tevreden met mijn magere prestatie, maar als ik op het eiland zat had ik de uitdaging grandioos verloren. Morgen weten we of het voldoende was en of het iets meer zegt over de behandeling. Nu hoop ik alleen maar op een nachtje ongestoorde slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten