Sinds 19 augustus zijn we bezig met bestralingen. Ik was heel erg opgelucht dat het zo snel kon. Bezig blijven, iets doen, dat is belangrijk voor mij. Momenteel heb ik nog weinig last van de bestralingen, behalve dan dat ik voltijds werk en dagelijks over- en weer moet naar het Middelheim, wat op zich al behoorlijk vermoeiend is, maar het gaat. De ene dag al wat beter dan de andere natuurlijk, de ene dag een beetje sneller moe dan anders. Momenteel ben ik nog niet verbrand of heb ik nog geen andere ongemakken. Alleen mijn poortcatheter hindert me nog erg en de kleur staat mij niet aan, maar volgens mijn huisarts is er geen probleem. De bestralingen zelf gaan heel vlot en het korte gevangenschap onder het masker stoort niet meer, want ik weet nu wel heel zeker dat ze mij altijd direct vrijlaten om de volgende in de lange rij wachtenden snel te kunnen behandelen. Morgen mag ik mijn eerste baxter gaan halen en kan ik even op consultatie bij de oncologe. Dan kan ik terecht met al mijn vragen, want toen ik de diagnose kreeg was ik zo uit mijn lood geslagen dat ik er geen enkele had.
Misschien weet ik morgen wat meer. Misschien een beetje goed nieuws, misschien .... .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten