Tijdens de consultatie bij de oncologe vorige dinsdag
zag ze direct dat ik mij niet goed voel. Die eetlust wil nog altijd niet mee en
eten is ondertussen een opdracht geworden. Eten omdat het moet, zonder smaak of
‘goesting’. Mijn gewicht was nooit zo laag en nu moet ik alle dingen eten die ik
mijn ganse leven juist moest mijden.
Bovendien zag de oncologe op een CT van mijn
longen vreemde vlekken op mijn lever opduiken en werd ik dus stante pede om een
plaatje van dat onderdeel gestuurd. Ik ben er zeker van dat ik ondertussen al
meer foto’s van mijn mechaniek dan van mijn carrosserie heb. De geplande chemo
kreeg ik niet omdat de dokter denkt dat deze niet meer aanslaat. Als we
volgende week dinsdag de uitslag hebben wordt er over de verdere behandeling
gesproken.
Ik probeer ondertussen niet te flippen en zeker
niet over alle mogelijke en onmogelijke scenario’s na te denken maar het is
toch met een bang hartje afwachten. Ondertussen hoop ik stiekem op goed nieuws.
Ik hoop met je mee!! Sterkte!!!
BeantwoordenVerwijderenIk duim met je mee. Hou de moed erin.
BeantwoordenVerwijderenIk duim met al mijn vingers en tenen tegelijk en ondertussen probeer de moed erin te houden he x
BeantwoordenVerwijderenBedankt dames!
BeantwoordenVerwijderen