Omdat de orthopedische chirurg weigerde mijn
schimmelteen te opereren zolang ik chemo krijg en de chemo wel op ‘the never
ending story’ begint te lijken kocht ik met de moed der wanhoop dan toch maar
zo’n stiftje bij de apotheek, iets wat volgens de orthopedische chirurg
compleet zonloos was, en kleur al maanden, twee keer per dag, netjes binnen de lijntjes van mijn
verminkte teennagel. En kijk, twee stiftjes en ettelijke kleurbeurten later zie
ik dus verbetering, of misschien is het wishfull thinking, maar dat geloof ik
niet. De pijn is volledig verdwenen, of misschien ben ik dat ondertussen
gewoon, maar ik trek in ieder geval weer elke schoen uit mijn aanzienlijke
verzameling zonder problemen aan.
Hopelijk kan ik volgend sandalen seizoen weer de deur
uit met mooi verzorgde en gelakte teennageltjes. Soms zit geluk echt in kleine
dingen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten