Toch camperen

Alhoewel het eigenlijk maar om een referentiepunt na de chemo ging, was ik toch behoorlijk gespannen toen ik naar de consultatie moest om de resultaten van de CT Thorax en de botscan te bespreken.  Daar had ik eerst nochtans geen last van, het 'laat mij maar even rustig genieten gevoel' was heel erg aanwezig.  Maar naarmate die datum naderde sloop de spanning toch stilletjes aan mijn kale kop binnen.  Nergens voor nodig dus, want alles verloopt naar wens.  De tumor activiteit is momenteel onder controle, mijn tumormarker daalt nog lichtjes en mijn fysieke conditie is een heel stuk beter dan vorig jaar.  Maar een mens is nooit tevreden, dus na de eerste opluchting hing de vraag of dit nu 'as good as it gets' is, of er nog iets kan gedaan worden aan mijn toch nog steeds aanwezige ademnood, in de lucht. Ja dus.  Als gevolg van de tumoractiviteit zit er toch nog behoorlijk wat vocht op mijn longen.  Daar de oorzaak nu is weggenomen ligt het plan om de longvliezen te talkeren opnieuw op tafel.  Omdat mijn toestand snel kan veranderen wil de oncologe dit allemaal snel uitvoeren, dus volgende week dinsdag mag ik al op consultatie bij de longspecialist en waarschijnlijk mag ik vanaf vrijdag een dag of vier in het Middelheim ziekenhuis kamperen.  Tijdens een kleine ingreep onder volledige narcose wordt er een drain tussen mijn ribben geplaatst om het vocht uit de rechter long weg te nemen.  Eens die klus geklaard wordt er medicinale talk tussen de twee longvliezen aangebracht zodat deze verkleven en er geen vochtophoping meer kan zijn. Dan is het enkele dagen afwachten of de ingreep succesvol was.  De details van de ingreep en de eventuele gevolgen zal de longspecialist mij dinsdag wel uitleggen, maar ik ben in ieder geval heel blij dat het toch nog dat ietsje meer mag zijn.