Toch camperen

Alhoewel het eigenlijk maar om een referentiepunt na de chemo ging, was ik toch behoorlijk gespannen toen ik naar de consultatie moest om de resultaten van de CT Thorax en de botscan te bespreken.  Daar had ik eerst nochtans geen last van, het 'laat mij maar even rustig genieten gevoel' was heel erg aanwezig.  Maar naarmate die datum naderde sloop de spanning toch stilletjes aan mijn kale kop binnen.  Nergens voor nodig dus, want alles verloopt naar wens.  De tumor activiteit is momenteel onder controle, mijn tumormarker daalt nog lichtjes en mijn fysieke conditie is een heel stuk beter dan vorig jaar.  Maar een mens is nooit tevreden, dus na de eerste opluchting hing de vraag of dit nu 'as good as it gets' is, of er nog iets kan gedaan worden aan mijn toch nog steeds aanwezige ademnood, in de lucht. Ja dus.  Als gevolg van de tumoractiviteit zit er toch nog behoorlijk wat vocht op mijn longen.  Daar de oorzaak nu is weggenomen ligt het plan om de longvliezen te talkeren opnieuw op tafel.  Omdat mijn toestand snel kan veranderen wil de oncologe dit allemaal snel uitvoeren, dus volgende week dinsdag mag ik al op consultatie bij de longspecialist en waarschijnlijk mag ik vanaf vrijdag een dag of vier in het Middelheim ziekenhuis kamperen.  Tijdens een kleine ingreep onder volledige narcose wordt er een drain tussen mijn ribben geplaatst om het vocht uit de rechter long weg te nemen.  Eens die klus geklaard wordt er medicinale talk tussen de twee longvliezen aangebracht zodat deze verkleven en er geen vochtophoping meer kan zijn. Dan is het enkele dagen afwachten of de ingreep succesvol was.  De details van de ingreep en de eventuele gevolgen zal de longspecialist mij dinsdag wel uitleggen, maar ik ben in ieder geval heel blij dat het toch nog dat ietsje meer mag zijn.

Lente

Vorige week vrijdag heb ik een CT scan van mijn longen laten nemen én een botscan.  Volgende week heb ik een consultatie bij de oncologe en kunnen we de resultaten bespreken.  Er zijn verschillende mensen die ongeduldig informeren naar de uitslag, maar ik heb momenteel iets van 'laat mij even met rust met al die diagnoses en testen, ik geniet opnieuw van een min of meer normaal ritme'.  Helemaal normaal is het nog niet natuurlijk, vermits ik nog niet terug ga werken, maar ik kan de meeste zaken al doen zonder aan die ademnood te moeten denken.  Behalve fysieke inspanningen natuurlijk, dan word ik nog steeds met mijn neus op de feiten gedrukt.  Ik ben wel benieuwd naar de uitslag van de scans, maar dat kan nog een weekje wachten.  Ondertussen heb ik al genoten van de mooie dagen die we hebben gehad.  De lente kondigt zich duidelijk aan !  Niet alleen het zonnetje komt af en toe piepen, ook de eerste lentebloemen laten hun kopjes zien.  En ook op mijn hoofd kondigen de eerste sprietjes betere tijden aan :-).  Mijn kale kop heeft een donkerbruine schijn gekregen en ik hoop beloond te worden met een mooie, volle kop haar.  Afwachten wat het wordt natuurlijk, want vorige keer kreeg ik na de eerste babykrulletjes gewoon mijn eigen fluthaar terug :-).

De goede kant op !

Als ik mijn blog zo even overloop is het toch ongelooflijk hoe snel mijn ziekte is geevolueerd.  Nog geen maand geleden sleepte ik mij voort als een schildpad op kruissnelheid en nu kan ik al revalideren.
Het gaat de goede kant op !

Sportelen !

Vandaag voor de eerste keer naar de aqua-gym.  Het was wel even haasten om van de academie op tijd daar te komen.  Kon ik alvast trainen voor de wekelijkse race van de academie naar het werk die ik binnen afzienbare tijd opnieuw zal moeten rijden.   Ik was wel een beetje ongerust, want als ik stap voel ik de kortademigheid toch nog altijd, zeker als ik tegelijkertijd probeer te praten maar tijdens de aqua-gym ging het prima.  Het is dan ook een gezapig tempo maar ondertussen hebben we toch een uurtje bewogen.  Ik dacht dat ik moe zou zijn na die inspanning, maar dat was helemaal niet het geval.  Toen ik thuiskwam heb ik nog het een en ander kunnen doen en dat was toch wel een prettig gevoel.  Ik ben heel benieuwd hoe ik het er van af ga brengen tijdens de fitness op donderdag !

Goedgekeurd voor de dienst !

Ik ben goedgekeurd voor de dienst en mag beginnen revalideren bij onco-actief, het kleine broertje van Herstel & Balans.  Stelt eigenlijk niet zoveel voor hoor, gewoon twee keer per week een uurtje sporten onder begeleiding van artsen en kinesisten om je lijf terug aan de praat te krijgen.  Dinsdag aqua-gym en donderdag een uurtje fitness.  Ik ben benieuwd want met die longen van mij is dat natuurlijk niet meer zo evident.  Daarom is het ook een geruststellend gevoel dat je onder begeleiding kan beginnen. Zo ben je er zeker van dat je niet teveel gaat doen en je getergde lijf gaat overbelasten.  Of te weinig natuurlijk, want een mens is een lui dier en jezelf wijsmaken dat het niet meer gaat is altijd makkelijker dan een inspanning leveren !
De behandelende arts stelde ook vast dat mijn reflexen zo goed als verdwenen zijn.  Weer een cadeautje van de chemo, het is écht kiezen tussen de pest en de cholera :-).    Niet dat ik het nog niet gemerkt had dat mijn reflexen zo goed als onbestaand zijn ; mijn lieve dochter lacht mij er dikwijls genoeg mee uit ! Maar we gaan vooruit en dit is weer een stapje in de goede richting.  Volgende week begin ik er aan !