Beestenboel

Beast

Ik heb twee katten, of beter gezegd, de kinderen hadden elk een kat, maar vermits mijn zoon niet meer bij mij woont en geen interesse meer heeft voor Beast heb ik hem geadopteerd of hij mij, dat kan ook natuurlijk. Hippie was en blijft de kat van mijn dochter. Hij is een mooie een beetje hooghartige zwarte straatkat met symmetrische witte vlekken. Hij is een beetje koel en afstandelijk, maar kan ook heel lief zijn en eigenlijk is hij gewoon 'een vijg', want de dingen die mijn dochter met dat arme beest aanvangt hou je niet voor mogelijk. Zo vindt ze het bijvoorbeeld leuk om poppenkast met hem te spelen, hem aan te kleden of hem te laten dansen op muziek en alhoewel hij het duidelijk niet leuk vindt ondergaat hij zijn lot, zonder krabben of bijten en zit hij de rit gewoon uit.

Zijn broer, Beast is uit ander hout gesneden en laat niet zomaar met zich sollen. Hij krabt of bijt ook nooit, maar als hij vindt dat mijn dochter te ver gaat begint hij vervaarlijk te grollen en is dat voor haar duidelijk de boodschap dat ze hem moet laten gaan. Beast is niet zo mooi als Hippie, maar dat compenseert hij ruimschoots door zijn opgeruimd karakter, zijn ondernemendheid en zijn zin voor avontuur. Beast is altijd bezig, vindt altijd wel iets wat hem boeit of dat hij nader moet bekijken. Dat kan een open kast zijn of een speldje dat op de grond is gevallen er is altijd wel iets wat zijn interesse heeft.

Zoals mijn wekker bijvoorbeeld, die vindt hij bijzonder interessant. Ik heb zo'n lichtwekker die, voor het alarm aangaat de opgaande zon simuleert. Beast slaapt meestal bij mij en als hij dat licht ziet komt hij mij luid spinnend begroeten. Dan knuffelen we nog wat tot het alarm afgaat, een vrolijk fluitend vogeltje dat je zachtjes wakker maakt. Iedere keer als hij dat geluid hoort gaat die gekke kat compleet uit zijn dak en begint hij te zoeken en te jagen naar dat vogeltje, dat hij nooit kan vinden. Hij loopt toertjes in de slaapkamer, gaat aan het raam kijken en komt elke keer uit bij de bron van het geluid ; de wekkerradio. Vermits zijn ogen zijn oren bedriegen geeft hij het dan maar op en gaat meewarrig naar de keuken, wachten op ontbijt. Hippie toont geen enkele interesse voor dat nepvogeltje en komt pas uit bed als mijnheer weet dat het ontbijt geserveerd wordt.

Toen we naar het appartement zijn verhuisd vond ik het een beetje jammer voor die beesten omdat ze niet meer naar buiten kunnen, maar ze hebben zich heel goed aangepast en ik zou hen niet meer kunnen missen. Zeker nu niet, nu ik ziek ben ; ze zijn mijn gezelschap, mijn afleiding en mijn bezigheid.