A walk in the park

Mijn chemo is goed verlopen, vergeleken met 2006 was dit 'a walk in the park'.  De dag zelf was ik niet misselijk, maar vanmorgen stond ik behoorlijk grieperig en misselijk op.  Ik heb braaf mijn medicatie genomen en mezelf gedwongen iets te eten, waarna ik weer in bed ben gedoken tot 11.30 ! Dat slapen is nog altijd een constante in mijn dagdagelijks bestaan, maar dan denk ik maar dat mijn lijf het beste weet wat het nodig heeft en geef ik er graag aan toe.  In ieder geval, toen ik de tweede keer opstond voelde ik mij al een stuk frisser én van een kotsmarathon was al helemaal geen sprake.  Ik heb 's avonds zelfs iets kunnen doen wat op koken leek, wel met de nodige medicatie tegen misselijkheid maar toch.  Ik ben heel blij dat het zo goed verlopen is en ik hoop dat ik snel recupereer zodat ik weer wat kan functioneren in de gewone wereld.